Co oznacza AppleTalk?
AppleTalk to zestaw zastrzeżonych protokołów sieciowych opracowanych przez Apple dla ich systemów komputerowych. AppleTalk został uwzględniony w oryginalnym komputerze Macintosh wydanym w 1984 roku. W 2009 roku przestał być obsługiwany wraz z wydaniem Mac OS X v10.6 i został porzucony na rzecz sieci TCP/IP, umożliwiając komputerom Apple używanie tego samego standardu do komunikacji z innymi komputerami.
Projekt AppleTalk był zgodny z modelem warstwowania protokołów OSI z dwoma protokołami mającymi na celu uczynienie systemu całkowicie samokonfigurującym:
- AppleTalk Address Resolution Protocol (AARP): Umożliwiał hostom automatyczne generowanie własnych adresów sieciowych
- Name Binding Protocol (NBP): Dynamiczny system, który mapuje adresy sieciowe na nazwy czytelne dla użytkownika.
Techoteka wyjaśnia AppleTalk
AppleTalk był rewolucyjny i łatwy do skonfigurowania w swoich czasach. Jednak wraz z rozwojem protokołów internetowych i ich standaryzacją potrzeba zastrzeżonego systemu szybko zmalała. Gdyby Apple nie dostosowało się do innych standardów, groziło im przegranie konkurencji. Dlatego ostatecznie porzucili AppleTalk na rzecz TCP/IP. Apple przez jakiś czas wspierało AppleTalk dla starszych urządzeń. Jednak ostatnim systemem Mac OS obsługującym AppleTalk był OS X v10.5.
AppleTalk używał 4-bajtowego systemu adresowego i używał całkowicie samokonfigurujących się protokołów. Protokół rozpoznawania adresów pozwalał hostom na automatyczne generowanie własnego adresu. Protokół wiązania nazw pozwalał systemowi na dynamiczne mapowanie adresu sieciowego na czytelne dla użytkownika nazwy terminali.
Adres AppleTalk składał się z dwubajtowego numeru sieciowego, jednobajtowego numeru węzła i jednobajtowego numeru gniazda. Tylko numer sieciowy wymagał konfiguracji, którą uzyskano z routera. Umożliwiło to podłączenie do sieci łącznie 32 urządzeń i pracę z szybkością 230,4 KBps przy odległości urządzeń do 1000 stóp.